در تكنيك بليچينگ دندان از غلظتهاي مختلف موادي مثل هيدروژن پراكسايد، كارباميد پراكسايد و پربورات سديم براي سفيد كردن دندانهاي وايتال و نال وايتال استفاده ميشود.

ماده بليچ مي تواند روي ساختار آلي و غيرآلي كامپوزيتها تأثير داشته باشد.

تصور مي شود ظرفيت اكسيد كنندگي عوامل بليچ قادر به آسيب به اتصالات پليمري ساختار كامپوزيت بوده و ميتواند باعث مستعد شدن كامپوزيت به تغيير شيميايي شود.

به علاوه تأثير در فاز آلي ميتواند باعث كاهش خصوصيات فيزيكي ماده مثل سختي سطحي و مقاومت سايشي شود.

سختي سطحي يكي از مهمترين خصوصيات فيزيكي مواد ترميمي محسوب ميشود كه براي دوام ترميم ها در محيط دهان ضروري است.

سختي سطحي يك ماده، ميزان نسبي مقاومت آن در مقابل يك نيروي ثابت است.

به علاوه سختي سطحي يك خصوصيت مكانيكي است كه غالباً براي مشخص كردن مقاومت سايشي ماده استفاده ميشود.

وقتي از مواد و تكنيكهاي بليچينگ براي سفيد كردن دندانها استفاده ميشود، بايد به تغييرات شيميايي و مورفولوژيك مواد ترميمي نيز توجه شود. عواملي مانند سختي سطحي، استحكام خمشي، استحكام شكست،  روي كيفيت و دوام ترميم دندان مؤثر هستند .

سختي سطحي مرتبط با خصوصيات مكانيكي كامپوزيت هاي دنداني ، تجزيه آنها و استعداد آنها به تغيير رنگ ميباشد.

بنابراين سختي سطحي مواد ترميمي حتي بعد از قرار گرفتن در حفره دهان بايد بدون تغيير بوده و در مقابل استرسهاي حرارتي، مكانيكي و شيميايي محيط دهان مقاوم باشند.

امروزه به علت افزايش تقاضاي بليچينگ دندان، يك ماده ترميمي ايده ال بايد طي فرآيند شيميايي بليچ بدون تغيير باقي بماند كاهش سختي سطحي به علت اروژن ماتريكس رزيني ميتواند باعث تقويت خشونت سطح ترميم و كاهش مقاومت سايشي آن شود.